جرم گیری زیر لثه و پلانینگ ریشه

تمیز کردن مکانیکی ریشه‌های دندان (جرم‌گیری اولتراسوند و برنامه‌ریزی دستی ریشه) ممکن است با مواد شیمیایی (ضدعفونی پاکت‌ها با ژل کلرهگزیدین) یا تجویز آنتی‌بیوتیک در صورت لزوم تکمیل شود.

اسپلینت پریودنتال در صورت نیاز، رفع اضافه بار اکلوزال با استفاده از سوهان.

جایگزینی ترمیم های دندانی که باعث احتباس پلاک می شود:

فاصله داشتن روکشها، ترمیم های نا منظم و غیر اصولی دندان (روکش ها، بریج ها)، پرکردگی ها، آنله ها علاوه بر ایجاد تحریک مکانیکی، چسبندگی پلاک های حاوی باکتری های بیماری زا و در نتیجه تمیز کردن را دشوار می کند.

ساخت دندان های جایگزین موقت طولانی مدت: برای ترمیم بی دندانی و کاهش اضافه بار اکلوزال.

پس از درمان، 6 تا 8 هفته زمان بهبودی لازم است و پس از آن موفقیت درمان مجددا ارزیابی می شود.

در بیماری پریودنتال اولیه یا متوسط، مجموعه درمان های ذکر شده در بالا ممکن است کافی باشد، اما بیماری پریودنتال پیشرفته همراه با از دست دادن شدید استخوان ، ممکن است نشان دهنده درمان های بعدی یا حتی جراحی باز پریودنتال باشد.

در طول درمان پریودنتال، کاهش جرمها و درمان بیماری باعث تحلیل رفتن لثه می شود که ممکن است به معنای به خطر افتادن زیبایی دندان های جلویی باشد و با قرار گرفتن در معرض سطوح ریشه ممکن است حساسیت دندان ایجاد شود. ما تلاش می کنیم چنین عوارض جانبی را به حداقل برسانیم، اما در صورت از دست دادن استخوان ف بازگشت آنها اغلب اجتناب ناپذیر هستند.

درمان خانگی بیماریهای لثه

روش هایی هم برای درمان خانگی و هم در مطب حساسیت دندان  وجود دارد. در موارد شدیدتر از دست دادن استخوان در مقیاس بزرگ و تحلیل لثه در پی درمان پریودنتال (جراحی باز و بسته) رخ می‌دهد و قرار گرفتن لبه‌های روکش‌ها و بریج‌های قدیمی یا ریشه‌های دندان منجر به زیبایی‌شناسی به خطر می‌افتد که نیاز به جایگزینی قدیمی‌ها دارد. ترمیم های دندان

درمان پریودنتال همه جانبه به جراحی بسته و جراحی باز پریودنتال ختم نمی شود. در موارد خاص، جراحی های اصلاحی یا ترمیم ایمپلنت معمولی یا دندانی نیز ممکن است مورد نیاز باشد. البته لازم به ذکر است که گزینه جراحی ایمپلنت تنها زمانی ایجاد می شود که بیماری پریودنتال از بین برود، زیرا باکتری های زمینه ای ممکن است بافت های استخوانی اطراف ایمپلنت را نیز آلوده کنند.

بیماری پریودنتال از آنجایی که یک بیماری مزمن است، وقتی ریشه کن شود، باید به همان روشی که هیپرتونی یا دیابت درمان می شود، درمان شود. ممکن است با معاینات بعدی و درمان هایی که به عنوان نگهداری پریودنتال شناخته می شوند، کنترل شود، اما فرد هرگز بیمار پریودنتال نیست. برای بهترین نتایج درمانی و حفظ طولانی مدت آن، همکاری بیمار، گزارش معاینات منظم و تغییرات در سبک زندگی توصیه شده توسط پریودنتیست ضروری است.

اگر هر یک از علائم پریودنتال را در خود احساس کردید یا در صورت  داشتن هر گونه سوالی، به کلینیک دندانپزشکی دکتر احمدی زاده مراجعه کنید، همکاران ما خوشحال خواهند شد که شما را راهنمایی کنند.